Pracodawca ma zobowiązanie nieodpłatnego dostarczenia zatrudnionego odzieży i obuwia roboczego, które realizują wszystkie obowiązkowe normy, jeżeli ulegnie ona zniszczeniu lub zabrudzeniu albo wymagają tego warunki bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownik może zaproponować stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników swojej odzieży i obuwia roboczego, które spełniają wymagane kryteria.
Według regulacji Kodeksu pracy, jeżeli pracodawca nie jest w stanie zapewnić regularnego wyprania odzieży roboczej, pracujący na danym stanowisku może dokonywać tych czynności samodzielnie, pod warunkiem, że będzie on miał zapewniony ekwiwalent pieniężny w wysokości kosztów wydanych na te czynności. Ekwiwalent ten stanowi przychód zaistniały ze stosunku pracy.
W sytuacji, gdy ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży roboczej będzie przyznany na podstawie wydatków faktycznie poniesionych przez pracownika, wtenczas jego wartość nie jest opodatkowana. W przypadku, gdy pracodawca płaci pracownikowi stałą ryczałtową wartość kosztów prania odzieży roboczej, jest ona opodatkowana, jako przychód ze stosunku pracy.
Joanna Walerowicz
www.bweek.pl